17 Temmuz 2007 Salı

Eski Tatlar.. :)

Benimki günlük değil de günlükler olacak.Çünkü zaman yönetimini pek beceremiyorum galiba.Zaman o kadar çabuk geçiyor ki,ya ben iyi kullanamıyorum ya da 7 gün 24 saat bana yetmiyor.
Pazar sabahı evdekiler uyurken yürüyüşe çıkmıştım.O arada sevgili Gül(İmece'deki Mehmet'in annesi) aramış. Gelince ben de onu aradım."Ne oldu biliyor musun?Bunu mutlaka seninle paylaşmalıyım diyerek sabahleyin erkenden aradım" dedi.Kişisel bir şey anlatacak zannettim,hayırdır inşallah dedim.Mehmetle ana-oğul kahvaltı ederlerken pazardan(organik) getirdikleri salatalıktan değişik bir tat almış."Allah Allah bu nedir" diye endişeli endişeli düşünmeye başlamış.Önce korkmuş çünkü acı bir tatmış.Sonra birden hatırlamış.İşte o anda beni aramış.Ona geri döndüğümde,"Hanife,biliyor musun şu anda ne yiyorum?..Salatalık.."
-Eee ne var bunda?Afiyet olsun.
-Ama bu çocukluğumuzda yediğimiz salatalığın tadı.Acı salatalık(hıyar).
Çok heyecanlıydı anlatırken.Çünkü o zamanki salatalıklar hormonlu değildi.Suni gübre kullanılmıyordu.Eh biraz da havalar kurak giderse salatalıklar acıyıveriyordu.
Tabi konuşmamızı o günlere dönerek uzattıkça uzattık.Ama ikimiz de çok mutluyduk.Ben ona "Sevgi Bahçem"deki salatalıklardan bahsettim o da oğlunun organik ürünlerle ilgili faaliyetlerinden asla vageçmeyeceğini söyledi.
Yukarıdaki resimler de sevgili Tülin Hanım'ın anlattığı "mahsuller :) ".Ben kıyıp koparamıyorum,Yasin Efendi'ye diyorum,siz yiyin,2 gün sonra ben gene aynısını görürüm.Toprağımız gerçekten çok güzel.Bu yüzden her ürünümüz erken hasat.İnşallah "Sevgi Bahçesi" hiç solmaz. :)))

10 Temmuz 2007 Salı

Alışabilecek Miyim?

Sizinle zamanın nasıl geçtiğini anlayamadığım bir yıl geçirdim.Beraber olup daha çok güzel şeyleri çok kısa sürede yapabileceğimizi de biliyorum.Ama sanırım ayrılma vakti geldi.Geçen yılkinden daha çok ve daha güzel işler yapacağınıza inanıyorum.Sevgi ve bahçe size emanet.Sakın ikisinden de kopmayın...Hepinizi çok seviyorum.Kucaklıyorum.

6 Temmuz 2007 Cuma

Pembelerimin Arkadaşları


Olan olmuş demiştik ya artık diğerlerine daha iyi bakmalıyız.Arkadaşlarından birini kopardım,özenle tabağa koydum.Hani Recep'in sadece 2-3 yaprak olan "semizlik otları" vardı ya -bizce semizotu- oldukça büyümüşler.Tam bir tabak olmuşlar.Onu da yanına koydum.Güzelce de bir fotoğraflarını çektim tabakta kardeş kardeş dururlarken...Ama bir türlü kesemiyordum.Bilge de kıyamıyordu.Sonunda dörde böldük,birer parça yemeye başladık.Tatları nefisti.

5 Temmuz 2007 Perşembe

Tam mutlu oldum derken

Cumadan beri görmediğim pembelerimi görmeye gittim bugün.Gittim gitmesine de gördüklerim karşısında şok oldum.Hizmetlimiz Yasin bey''Hocam domateslerimizi hep bitirmişler.''deyince çılgına döndüm.Hepsini, yeşilleri de mi?''Yok onlar duruyor.''
Geçen hafta kıyıp koparamadığımız pembeleri bizden daha çok seven birileri almış deyip üzülmemesini söyledi.Eşim de olan olmuş canınızı sıkmayın dedi.Sonrasını yarın yazacağım.