Safranbolu'da Köyde Hafta Sonu-Hıdrellez

Köyde Hıdrellez,Babamızın seneyi devriyesi, yangından kurtulmamazın şükür duası.Alaaddin hocam sağolasın.İyi ki gitmişiz iyi ki toplanmışız hep birlikte....Güzel bir gün geçirdik.Az zaman bir çok şey yapıp mutlu mesut döndük çok şükür....       Teyzecim anneme o kadar çok benziyorsun ki görenler aaa Hatice abla bile diyebilirler.

o.Köye ulaşıp biraz temizlık faslından tatarlarımızı pişirdik,çayımızı demleyip henüz tadilatı tamamlanmamış balkonumuza çıktık.Oh dünya varmış,cennetten bir köşedeyiz sanki...Hava bozmaya başladı,bahçede bir iş yapamayacağımız için dışarı çıktık.Mezarlık ziyaretimizi yaptık.Hacayvatlıya doğru yol aldık giderken gördüklerimize yürek dayanmaz.Yangın köye o kadar yaklaşmış ki....Ormana baktığımzda o zümrüt doku katran karası...Devam ettik, bahçemizdeki manzara da kötüydü.Biz çocukluk anlarımızı  anlatırken kardeş kardeş birden bire şimşek gök gürültüsü derken dakikasında bastıran yağmur...Arabaya zor attık kendimizi,uzun süre de çıkamadık.Çünkü çamura saplandık,başımızı çıkaramayacak kadar da yağmur var...Neyse uzun kurtulma çabaları sonucunda sağolsunlar kurtardılar.Tabii ki hepimiz sırıl sıklam olduk.Ordan Çıraklar, Toprakcuma yolundan köye döndük.Teyzeme uğradık,ohh yaktık sobayı sıcacık...Leğendeki de PEMBE fideleri.....

Safranbolu'da..

Annemi hasretle anıyoruz.Anacığım sen ne mübarek kadınsın.Kamile kalmıştı Safranbolu'da...Sonbaharda ektiği tohumlar fide olmuş,baklalar çiçeklenmişlerdi bile...Ama asıl heyecanlandıran olay   başka...annemin çok eski tohumları olduğunu biliyor ama bulamıyorduk  bir türlü(annemi 2004'te kaybettik)Onları bulma işini Kamile üstlendi,biz döndük Muratlarla.. Mutlu haber iki gün sonra geldi,tohumları buldum hemen ekeceğim diyerek.Bamya,çeşit çeşit fasulye,salatalık...toprakla buluşacak.Umudumuz 15-20 yıllık tohumların çimlenme özelliğini kaybetmemiş olması.

Pembe fideleri de teyzemde gayet iyiler,elleriize sağlık teyzeciğim,Ayşeciğim...

5 Mayıs sabahı erkenden saat dörtte hazırlandık,Murat aldı bizi yola koyulduk.Güzel biir yolculuk sonrası vardık Safranbolu'ya.İlk işimiz sıcacık simitlerden almak  oldu,sonra doğru pazara.Eski heyecanını bulamadık pazarın ama gene de anılarımız canlandı.Dolaştık .Haa tatar aldık(soğan cücüğü,soğan göbeği,soğan erkeği de deniliyor)Murat yıllardır yemediğini söyledi.Kamile daha şanslıydı,Ali ona göndermişti geçen hafta Anamur'dan afiyetle yemiştik.Elmalar vardı eskisi gibi,yerel tohumlar vardı.Baktık tezgahın birinde maniye var,rengi kırmızı şekli pembe benzer satıcı da pembe domates diye satıyor.Safranbolu'a pembe domatese al maniye,kırmızısına kırmızı maniye denir.Denir de bu mevsimde olmaz tabii ki.Sorduğumuzda Mersin'den geldiğini söyledi satıcı.15 Kasımdan bu yana ilk kez domates aldık.

Çoook özledim Safranbolu'yu...İnşallah yarın sabah ordayım.Tabii ki mutlu olacağım ama gene de buruk içim.O yangından sonraki halini görmeye dayanmak zor olacak.Ancak İstanbul'dan gidenler de çok olacak mutlaka...Bakalım neler yapacağız.


Ben bir çok tohumla gidiyorum,onları ekeceğiz.Bahçemizi düzenleyip,temizleyeceğiz.Teyzemdeki PEMBELER kimbilir ne güzel olmuşlardır...Oradan paylaşacağım çok güzel şeyler olacak...
                                            Sağlıcakla kalın