ŞİMDİ METANET ZAMANI

Allahım bağışladı köyümüzü ama ciğerimiz,yüreğimz yandı.Uykusuz gecenin ardından Anadolu Ajansı muhabirinin fotoğrafından alamıyorum kendimi.Duygularım taştı,göz yaşlarım sel oldu.Yazmak istiyorum parmaklarım basmıyor tuşlara.Kendime gelmem gerek diyerek başladım yazmaya gözlerim hala fotoğrafta....bakıyorum uzun uzun uzaklara ...Rabbim güç ver diye yakarırken, o korkunç alevlerin arkasında kalan gidemediğimiz,görmediğimiz ama benim gibi elli yaş üstü olanların hatırlayacağı birkaç yerin adı takıldı aklıma...Tam da alevlere yakın yerlerde.Mesela DÜNÜR PINARI...hangimiz en son ne zaman gittik?...Bu pınarın hikayesi nedir?..Şimdi cayır cayır yanıyor yüreğimiz gibi...