Bugün annemin yerine ben buluşmak istedim blogumuzda sizlerle.Öncelikle yorumlarınız ve iyi dilekleriniz için çok ama çok teşekkürler.Her gün daha da şevk doluyoruz yorumlarınızı okudukça :)
En son 3 Haziran'da yazmıştık.O ana kadar ben sadece blog sayfası yapmakla ilgileniyordum.Bir de fotoğraf çekme konusunda anneme ders veriyordum :) Bugün sabahın erken saatlerinde annem aradı.Daha ne olduğunu anlayamadan"Bilge,kızım hadi çabuk okula gel!" dedi.Kıza kıza,sinirlene sinirlene gittim okula.Neden çağırdığına dair en ufak bir fikim yoktu.Annemle karşılaştığımızda bana kendisinin fotoğaf çekmeyi beceremediğini,yardımcı olmam gerektiğini söyledi.Elime fotoğraf makinesini tutuşturdu ve ben okulun bahçesindeki "Sevgi Bahçemiz"e doğru yola koyuldum.
O zamana kadar bahçeyi hiç görmemiştim.Ulaştığımda bir de baktım ki çitlerle örtülmüş,minicik,şirin mi şirin bir bahçe.İçinde "sevgi" olduğunu ilk bakışta anlayabiliyorsunuz.Elimde fotoğaf makinesi,çevremde bana merakla bakan küçük öğrenciler başladım pembelerimizi çekmeye(tabi daha renk olarak pembe değiller).Bir yanda pembelerimiz,bi yanda annemin öğrencilerinin diktiği begonyalar,sardunyalar,salatalıklar,kabaklar...Böyle bir çalışmanın içinde olduğum için müthiş bir mutluluk duydum o an.
Benim mutluluğum gözlerime yansıyordu demek ki iki tane küçük çocuk yanıma gelip "Ne kadar da büyümüş domatesler!" dediler heyecanla.Onlara isterlerse domateslerle fotoğraflarını çekebileceğimi söyledim ve seve seve kabul ettiler.İşte "Sevgi Bahçemiz" yavaş yavaş başlıyordu kendini göstermeye.
Aradan biraz zaman geçtikten sonra annem de geldi yanıma.Fotoğraf çekmeye devam ettik.Ben pembeleriyle onu çektim,o bahçemizle beni...Hem çok eğlendik hem de çok öğrendik.Eve geldiğimizde ablamdan kıskançlık dolu mırıltılar geliyordu."Yaa bu blogun içinde ben neden yokum??Neden "Pembeler,Ben ve Bilge" oldu adı,neden Özüm yok?"
Sanırım daha çokça kişiyi kıskandıracak ve imrendireceğiz.Onlar da birer pembeci olacak,onlar da "Sevgi Bahçemiz"e misafir olacak.Ben sözü uzatmadan size fotoğraflarımızı yollayayım.Hepinize iyi günler pembelerinizle.... :)
Bilge :)
En son 3 Haziran'da yazmıştık.O ana kadar ben sadece blog sayfası yapmakla ilgileniyordum.Bir de fotoğraf çekme konusunda anneme ders veriyordum :) Bugün sabahın erken saatlerinde annem aradı.Daha ne olduğunu anlayamadan"Bilge,kızım hadi çabuk okula gel!" dedi.Kıza kıza,sinirlene sinirlene gittim okula.Neden çağırdığına dair en ufak bir fikim yoktu.Annemle karşılaştığımızda bana kendisinin fotoğaf çekmeyi beceremediğini,yardımcı olmam gerektiğini söyledi.Elime fotoğraf makinesini tutuşturdu ve ben okulun bahçesindeki "Sevgi Bahçemiz"e doğru yola koyuldum.
O zamana kadar bahçeyi hiç görmemiştim.Ulaştığımda bir de baktım ki çitlerle örtülmüş,minicik,şirin mi şirin bir bahçe.İçinde "sevgi" olduğunu ilk bakışta anlayabiliyorsunuz.Elimde fotoğaf makinesi,çevremde bana merakla bakan küçük öğrenciler başladım pembelerimizi çekmeye(tabi daha renk olarak pembe değiller).Bir yanda pembelerimiz,bi yanda annemin öğrencilerinin diktiği begonyalar,sardunyalar,salatalıklar,kabaklar...Böyle bir çalışmanın içinde olduğum için müthiş bir mutluluk duydum o an.
Benim mutluluğum gözlerime yansıyordu demek ki iki tane küçük çocuk yanıma gelip "Ne kadar da büyümüş domatesler!" dediler heyecanla.Onlara isterlerse domateslerle fotoğraflarını çekebileceğimi söyledim ve seve seve kabul ettiler.İşte "Sevgi Bahçemiz" yavaş yavaş başlıyordu kendini göstermeye.
Aradan biraz zaman geçtikten sonra annem de geldi yanıma.Fotoğraf çekmeye devam ettik.Ben pembeleriyle onu çektim,o bahçemizle beni...Hem çok eğlendik hem de çok öğrendik.Eve geldiğimizde ablamdan kıskançlık dolu mırıltılar geliyordu."Yaa bu blogun içinde ben neden yokum??Neden "Pembeler,Ben ve Bilge" oldu adı,neden Özüm yok?"
Sanırım daha çokça kişiyi kıskandıracak ve imrendireceğiz.Onlar da birer pembeci olacak,onlar da "Sevgi Bahçemiz"e misafir olacak.Ben sözü uzatmadan size fotoğraflarımızı yollayayım.Hepinize iyi günler pembelerinizle.... :)
Bilge :)
4 yorum:
Sevgili Hanife öğretmenim,
Çok ama çok sevindim bu blogu açmanıza tabi Bilge'ciğimin güzel yazıları okumak da ayrı bir zevk, eminim çok yardımcı olmuştur. Bilgilerinizi birimlerinizi internet ortamında paylaşmanıza çok sevindim çünkü biliyorum ki sizin paylaşacak pek çok değerleriniz var. Kolaylıklar diliyorum size. Tülin
Tülin Hanım merhaba,
Güzel ve yüreklendirici fikirlerin için teşekkürler. Ama bizi fazla gaza getirme biliyorsun duramayız.Açtığın blog için de tebrikler,harikasın.Hayırlı olsun.Biraz önce Tansug'ların yazılarını okudum,sağolsunlar.
Hoşçakal.
Hanife
Sevgili Hanife Öğretmen,Bilge ve Özüm'e merhaba,
Resimleri kıskanmadım dersem yalan olur. Ama en çok öğrencilere bu sevgiyi daha bu yaşta aşılamanız enfes bir düşünce. Tebrik ediyorum.
Sevgiler
Nalan
Hanife hanım selam,
Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için. Sağolsun Avniye hanımın yardımı ile güzel oldu.
Bence böyle güzel ve yararlı konularda hep gaza gelelim hiç sakıncası yok. Ne dersiniz:)
Yorum Gönder